Psychoterapia zaburzeń odżywania

Zaburzenia odżywania są bardzo częstymi chorobami psychicznymi. Szacuje się, że jedna na dwadzieścia kobiet cierpi na zaburzenia odżywiania. Mężczyźni coraz częściej mają również problemy z jedzeniem. Obrzęki wokół ślinianek (w bulimii od wymiotów), ziemista cera, niechęć do jedzenia (anoreksja) lub ciągły głód (bulimia), obsesyjne ćwiczenia, negatywny wizerunek do ciała, obsesyjne myśli na temat jedzenia, nawyki-rytuały wokół jedzenia, pojawiający się meszek na twarzy u kobiet (w anoreksji na wskutek zmian hormonalnych) to główne objawy zaburzeń odżywiania.

Kiedy zaczynamy odżywiać się niewłaściwie na skutek naszych trudności z właściwą oceną wagi/wyglądu ciała, prowadzi to do fizjologicznego uszkodzenia zdrowia. Istnieją również negatywne konsekwencje społeczne związane z tą chorobą – osoba zajadająca stres może każdą trudność w relacji zajadać wieczorami,; osoba cierpiąca na anoreksję może odsuwać się od społeczności poczuciu, że nikt nie rozumie jej rozterek na temat jej ciała i nikt nie postrzega jej we właściwy sposób; osoba chorująca na ortoreksję może być tak skupiona na wybieraniu zdrowych produktów, że przestaną ją interesować kontakty z innymi.

Istnieje wiele różnych rodzajów zaburzeń odżywiania, a najczęstsze to:

• Jadłowstręt psychiczny (anoreksja) – cierpiący na nią starają się utrzymać możliwie jak najlżejszą masę ciała – przez głodzenie się i/lub nadmierne ćwiczenia. Często osoby chorując na anoreksję mają nierealistyczne poglądy na temat swojego wyglądu i wagi. Jedna na 250 kobiet i jeden na 200 mężczyzn cierpią na anoreksję w pewnym momencie swojego życia. Najczęściej pierwsze objawy choroby występują w wielu 16/17 lat. Choroba może przybierać dwa typy:
  • typ restrykcyjny – związany z głodzeniem się, restrykcjami w żywieniu, ćwiczeniu
  • typ bulimiczny – epizody głodzenia się następują na zmianę z epizodami objadania się, wymiotowania

Zapraszam do zapoznania się z informacjami na temat anoreksji na moim blogu Portrety.

• Bulimia – osoby dotknięte tą chorobą próbują kontrolować wagę przez nadmierne jedzenie, a następnie oczyszczanie organizmu (wymioty lub stosowanie środków przeczyszczających). Jedna na 50 kobiet i jeden na 500 mężczyzn cierpi w pewnym momencie swojego życia na tę chorobę. Najczęściej jej początek przypada na 18/19 rok życia. Zapraszam do zapoznania się z informacjami na temat bulimii na moim blogu Portrety.
• Objadanie się – osoby dotknięte tą chorobą zajadają sytuacje stresowe słonymi, tłustymi lub słodkimi posiłkami. Często rytuał objadania się ma zdjąć uczucie pustki, samotności i przynieść ulgę i przyjemność w kłopotach. Czasem objadanie się związane jest z doświadczeniem depresji. Jest to choroba częsta zarówno u kobiet jak i mężczyzn polegająca na potrzebie przejedzenia się, aby ukoić swoje niepokojące myśli i uczucia. Zapraszam do zapoznania się z informacjami na temat objadania się na moim blogu Portrety.
• Ortoreksja – osoby cierpiące na tę chorobę przywiązują zbyt duże znaczenie do spożywanych posiłków. Całe ich życie może być podporządkowane unikaniu spożywania pewnych produktów. Życie osoby cierpiącej na tą chorobę staje się zdominowane przez planowanie. Jeśli natomiast coś nie powiedzie się w codziennych rytuałach i osoba z ortoreksją nie dotrzyma planu spożywanych posiłków, może odczuwać lęk i poczucie winy. Jest to stan niezwykle męczący i nie pozwalający na pełne doświadczanie życia.

Najczęstszymi przyczynami zaburzeń odżywiania są kwestie związane z niską samooceną, sporymi oczekiwaniami wobec siebie, utratą bliskiej osoby, trudnymi relacjami z bliskimi w przeszłości. Zbadanie problemów związanych z zaburzeniami odżywiania przynosi ulgę i może pomóc zbudować lepsze myślenie o sobie – pełne łagodności i przyjaznych odczuć, nie natomiast restrykcji i chęci ukarania siebie.

Po to aby uzyskać jak najlepszą skuteczność w psychoterapeutycznym leczeniu zaburzeń odżywiania, często zaleca się jedocześnie stały kontakt z dietetykiem i psychiatrą. To pozwala na to, aby w psychoterapii zająć się emocjonalnością osoby cierpiącej, a w konsultacjach z innymi specjalistami zająć się stricte zdrowiem somatycznym – ustalaniem odpowiednich diet, ważeniem, kontrolą w przybieraniu wagi lub jej zmniejszaniu.